Aurreko urteetan baino beranduago izan ditugu inauteriak. Lana, ilusioa eta alaitasuna dira Floreagako inauterien osagai berezienak. Horrek bereizten gaitu!
Askotan esan ohi da festa bezperatik hasten dela. Ba Floreagan inauterietako bezpera oso-oso luzea da. Prestaketak aurreko ikasturteko ekainean hasten direla esan dezakegu. Hilabete horretan hasten dira irakasleak pentsatzen eta adosten gaia. Irailetik azaroa bitartean mozorro diseinua prestatzen da. Azaroa- abendu inguruan ama talde baten lana hasten da. Astean bi arratsaldez mozorro prestaketari ekiten diote. Lana organizatuta dago eta detaile txikienak ere zaintzen dira. Ez dugu ahaztu behar aurtengo San Sebastianetako danborradako jantzi berriak ere talde honek prestatu zituela. Ez dakit egunen batean lan hau baloratzen eta eskertzen asmatuko ote dugun! ESKERRIK ASKO esatea da egokiena.
Ez ditugu ahaztu behar karroza prestatzeaz arduratzen direnak. Hauek ere bere lana eta kezka izaten baitute.
Prestaketak inauteri desfilea hasi baino bost minutu lehenago bukatzen dira. Hori da gure gurasoei, beste ikasleei eta azkoitiarrei gure lana, ilusioa eta alaitasuna erakusteko unea.
Ikusleek ederki antzematen dute azken (dagoeneko zenbat?) urteetan Floreagan egindakoa. Urtero zerekin txundituko zain egoten dira. Aurten zingaroak, txinatarrak, errusiarrak, mexikarrak, hawaiarrak, indiarrak, afrikarrak, peruarrak, inuitak eta hinduak izan ditugu munduko herri desberdinak ordezkatuz.
Pozgarria da gure ikasleak, seme-alabak talde handi baten partaide direla ikustea. Denak antzera, baina bakoitza norbera izanik. Pozgarria da ikastetxeko ikasleengatik, besteen seme-alabengatik lan asko egiten dela ikustea.
Orain egun batzuetan atseden hartzea izango da egokiena, hiruhilekoa bukatzeko oraindik pixka bat falta da eta!
Argazki album gehiago datozen egunetan argitaratuko ditugu hementxe bertan.
En los próximos días publicaremos más fotografías del desfile.
Se suele decir que la fiesta empieza siempre la víspera. En los carnavales de Floreaga también, lo que pasa es que es una víspera muy larga. Todo comienza en junio del curso anterior, cuando los profesores empiezan a pensar de qué se pueden disfrazar. Después vienen los diseños, y más tarde, hacia noviembre, comienza el trabajo de un grupo de madres, que este año, además de los disfraces de carnavales, también han hecho los trajes para el desfile de San Sebastian. MUCHAS GRACIAS a ellas, !cómo no! También hay que recordar y agradecer a los que trabajan para preparar la carroza.
Todo ese trabajo termina poco antes de comenzar el desfile, momento para que todos disfrutemos del trabajo realizado con ilusión. Este año hemos visto el colorido que nos han ofrecido los trajes típicos de varios culturas del mundo.
Javier Camarón-en argazkiak. Eskerrik asko!
Utzi erantzuna