Duela bi urte frantsesa hautazko bihurtu dela Floreagan eta gure frantseseko irakasleak (Amaia Alberdi) pentsatu zuen ideia ona izango litzatekeela bigarren urtez frantsesa ematen ari garenok ikasitako guztia praktikan jartzea eta, horrela egin zuen, Biarritzera egun pasa bat antolatuz. Orduan, pasa den ostegunean (apirilak 18), DBH 2 eta 4koak Biarritzera joan ginen.
Gure irakasleak lan bat prestatu zuen guretzat guk hango jendearekin hitz egiteko, “on est allé à Biarritz et on a posé quelques questions sur Biarritz aux gens”. Egin genuen lehenengo gauza “aller à l’office de tourisme” izan zen. Han biarritzeko planoa eskatu genuen eta gero “Galleries Lafayette” izeneko denda batzuetara joan ginen(enpresa hori da frantziko modari buruzko enpresarik garrantzitsuenetakoa). Goizean zehar azokara joan ginen. Han jende asko zebilen eta aukera oso ona iruditu zitzaigun jendearengana joan eta galderak egiteko. Batzuk ez zuten onartu guk galderak egiterik, baina normalean jendea oso jator etorri zitzaigun galdera horiek erantzuteko prest.
Azokan ibili eta gero eliza batetara joan ginen “L’église Sainte Eugénie”. Han ere galderatxo batzuk erantzun behar izan genituen, Biarritzeko historia hobeto ezagutzeko, eta konturatu ginen elizatik itsasontzi bat zegoela zintzilik.
Hori egin eta gero eta, bazkaldu aurretik “La Petite Plage” izeneko hondartza batera joan ginen. Gainera oso eguraldi ona egin zuen egun guztian zehar eta oso ongi ikusi ahal izan genituen Biarritzeko leku harrigarri guztiak. Après, on est allé dans un rocher avec la Vierge Marie. Hortik igaro eta portu batera iritsi ginen, oso portu polit eta txikia “Le port des pêcheurs”.
Bazkaltzeko ordua iritsi zen eta Biarritzeko hondartzarik garrantzitsunetako batera joan ginen “La grande plage”. Hondartzaren atzekaldean Le Casino ikusi genuen, eraikuntza ikaragarri handi bat, baina orain ez dago kasino bezala irekita, baizik eta beste gauzetarako. Han bazkaldu genuen eta orduerditxo bat izan genuen hondartzan zehar ibiltzeko. Gero berriro abiatu ginen Biarritz ezagutzera.
Hondartzaren amaieran “L’hôtel du Palais” zegoen. Napoleon III.enak bere emaztea Eugeniarentzat egindako eraikuntza bat zen. Hasieran etxe izandakoa eta urteak pasa ahala hotel bihurtutakoa. Gauza oso interesgarri bat zeukan, le batiment avait forme d’un E, au nom de sa femme Eugénie. Hotela ikusi eta gero Biarritzeko itsasargira joatea izan zen gure egiteko azken gauza. Biarritzeko kaleetatik igarotzen ari ginela konturatu ginen han dirua zegoela. itsasoaren ondoan etxe harrigarriak zeuden, inoiz ikusi ez genituen etxeak.
Itsasargira iritsi ginenean Biarritz oso osorik ikusten zela ohartu ginen. Oso leku polita zen hura guztia eta han zeuden eserleku batzuetan deskantsatzea erabaki genuen autobusa etorri arte.
Niri asko gustatu zitzaidan egun pasa hau eta berriro egitea gustatuko litzaidake. Oso aukera ona iruditu zitzaidan bi urte horietan ikasi genuen guztia praktikan jartzeko, ez delako berdina ikastetxeko lau paretetan sartuta ikastea hizkuntza bat edo jendeak hitz egiten duen leku batera joatea guk ere hitz egiteko.
Hitzak: Greta Etxaniz Juaristi
Utzi erantzuna