Horrenbeste denboraz itxaron genuen astea jada joan da. Eta orain, nola deskribatu hitzetan hitzez deskribatu ezin daitekeen hori.
Hasteko, taldekideen arteko elkarbizitza eta mundu berri batekiko jakinmina aipatu nahi ditugu. Izan ere, nahiz eta lotsa izan zen gure oztopo nagusia lehenengo egunean, irekitzen eta lagun berriak egiten hasi ginen, azkenean, giro bikain batean murgilduz.
Aste honen baitan leku bikainak bisitatu ditugu. Monastegi zaharrenetik parke berrienera, amildegi arriskutsuenetik zelai zabalenera eta hain zabalduta dagoen ingelesetik gaelikoa bezalako hizkuntza txiki batera.
Izan ere, Irlanda ez da herrialde soil bat: kultura bat, musika estilo bat, ingurune natural bat, historia bat, hizkuntza bat… hau da, nazio bat da. Eta hau guztia horrela begiratzen ikastea pertsona bati zor diogu, Paddy Woodworth-i. Honek Irlandaren alde ez turistikoa erakutsi digu, estereotipoei kasu egin eta gauzei era horretan begiratu beharrean, hauen inguruko geure galderak zein loturak eginez.
Horregatik ohartu gara irlandar kulturak baduela euskal kulturaren antza, eta bi herri hauen arteko lotura hor dagoela jakiteak begiak zabaldu dizkigu. Ohartu gara Irlanda eta Euskal Herria ere berdinean desberdin direla.
Hori bai, guk gozatu dugun bidaia honen atzean ezkutuko lan handia dago. Hau guztia ez litzatekeelako posible izango Amaia, Carlos eta Juan Carlosen lana gabe. Horregatik eskerrak eman behar dizkiegu ametsa zirudien aste zoragarri hau errealitate bihurtzeagatik.
Hitzak: Aitor Ayerdi, Jone Larrañaga, Julene Iturbe, Maite Urresti, Maria Santizo eta Unai Beristain
Argazkiak 2:Juan Carlos Martínez
Utzi erantzuna