Azkenean iritsi zitzaigun, hainbeste denbora zain egon eta gero, Murillo de Gállegora joateko eguna.
Goizean goiz jaiki eta bakoitzak bere maleta eta motxilari azkenengo errepasoa eman ondoren, Floreagaruntz abiatu ginen.
Autobusean, nahiz eta goizeko 7:30ak izan, izugarrizko giroa izan genuen; hango algara, kantak, txisteak … ondo pasatzeko geneukan gogoaren adierazgarri ziren.
Autobusean denbora pixka bat pasa ondoren Loarrera iritsi ginen. Hura sorpresa hara iristean! Dena zuri-zuri zegoen eta ez genuen denborarik galdu elkarri elurretako bolak jaurtitzen hasteko. Hor tartean argazki sesio bat ere izan genuen ezin baikenuen handik argazkirik atera gabe joan. Hortik gutxira gaztelurantz abiatu eta gida batekin gaztelu osoan zehar ibili ginen, berak eraikin ikusgarri haren istorioa kontatzen zigun bitartean.
Bisita amaitu genuenean, bazkaltzeko ordua zen eta bertan zegoen kafetegi batean bazkaldu genuen. Behin indarrak berreskuratu genituenean, Murillorantz abiatu ginen.
Egin beharreko ekintzak burutu aurretik, herria bisitatu genuen, eta hura amaitutakoan A gelakoak hidrospeed egiteko prestatu ziren eta B gelakoak rafting egiteko. Gela bakoitzak bere jantziak jantzi eta bakoitza bere bidetik joan zen. Zenbait urduritasun eta arduren artean, gu gure txalupetan igo eta ibaian zehar barneratu ginen. Palekin aurrera eta atzera ibili, bidean zapatak lokatzez zikindu eta susto txiki baten ondoren, gutxien espero genuenean rafting egiten hasi ginen tokira itzuli ginen eta denok hurrengo eguna azkar iristeko zain geunden oso ondo pasatu baikenuen.
Ekintzak egindakoan afaltzera joan ginen eta afaldu ondoren, pixka bat ibili ginen. Hotelera iritsi ginenerako leher eginda geunden, horregatik bakoitza zegokion gelara joan zen deskantsatzera. Deskantsatzeko toki ezin hobea izan genuen, inoiz ere inork imajinatuko ez zuena, LAU IZARREKO HOTELA! Denok ezin sinistuta geunden, inoiz ere ez baitzitzaigun horrelako ezer gertatu. Batzuen gelak bi pisukoak ziren, beheko pisuan ohe batekin eta goikoan bi oheekin eta komuna ere izugarri handia zen. Batzuen balkoiak igerilekua zegoen lekura eramaten zuen eta handik ikusten ziren bistak zoragarriak ziren, goizean goiz batez ere. Gelez gain, egin genituen otorduak oso onak izan ziren, bai afaltzen eta bai gosaltzen oso ondo eman baitziguten. Laburbilduz, deskantsatzeko lekua egon litekeen onena zen, handik gutxi deskantsatuta irtetea zaila baitzen. Ea hurrengo urtekoei ere aterpetxeko kalefakzioa izorratzen zaien! Aldaketa oso ondo atera zitzaigun.
Hurrengo egunean, gogoz jaiki ginen denok gosaltzera, egunak guretzat gorderik zer zuen begiztatzeko asmoz. Oraingoan, taldeen ekintzak aldatu egin ziren, beraz, A gelakoek rafting egin zuten eta B gelakoek, berriz, hidrospeed. Gaueko lo egin ezinak eta urduritasunak, ordea, ez zuten gu menperatzea lortu. Horiei aurre egitea lortu, eta inoiz ere ahazterik edukiko ez dugun momentua pasa genuen. Konturatzerako dena amaitu zen eta gehiago nahi genuela eskatu arren, alferrik izan zen.
Uretako ekintzek izugarrizko gosea sortu ziguten eta bazkaltzera joan ginen. Dena amaitutakoan autobusa hartu eta txoferrak Iruña aldera eraman gintuen. Bertan, San Ferminetan egiten den ibilbidea egin genuen, ez bi minututan, ordea, ordu betean baizik. Ibilbidea pixka bat ikusi ondoren, bertan zerbait erosteko aukera izan genuen eta orduan etorri zen momenturik txarrena, etxera iristeko ordua! Denok bertan gelditzea nahi genuen, bi egun izan arren biziki aprobetxatu baikenituen eta espero genuena baino hobeto pasa genuen.
Horrelako momentuak pasa ondoren, hurrengo urtekoa hau bezala edo hobea izango delakoan gaude eta gogoaren gogoz dagoeneko hasi gara atzerako kontaketan.
Hitzak: Kristina Peña
Argazkiak: Amaia Arrate, Olga Galea(2. albuma) eta Zezilio
Utzi erantzuna